معنی گون بان - جستجوی لغت در جدول جو

گون بان

لغت نامه دهخدا

سوزن بان

کسی که در راه آهن بر سر دوراهی یا ایستگاه مامور قطع یا وصل کردن ریل ها پیش از عبور قطار می باشد

فرهنگ فارسی عمید

گنج بان

نگهبان گنج، خزانه دار

فرهنگ فارسی عمید

گله بان

شبان، چوپان، نگهبان گله

فرهنگ فارسی عمید

خون بار

ویژگی چیزی که خون از آن می چکد مثلاً چشم خون بار

فرهنگ فارسی عمید

گودبان

کوهان شتر، کمرگاه، گرده بان، گردبان، سنام

فرهنگ فارسی عمید

گوربان

نگهبان گور، محافظ مقبره

فرهنگ فارسی عمید

گونتران

(گُنْ گُ)

پادشاه بورگنی و اورشان و پسر کلوتر اول است که از سال 561 تا 593 میلادی حکمرانی کرده است

لغت نامه دهخدا

گوگل بان

(گَ / گُو گَ)

شبان گاو. گاوگل بان. شبان گلۀ گاو. رجوع به گوگل و گاوگل و گاوگلبان شود

لغت نامه دهخدا

گوگ باغ

دهی است جزء دهستان میان دورود بخش مرکزی شهرستان ساری، واقع در 6000 گزی خاوری ساری و 2000 گزی راه شوسۀ شمال ساری به بهشهر، در دشت واقع و هوای آن معتدل و مرطوب است و سکنۀ آن 205 تن است، آب آن از رود خانه تجن و محصول آن برنج و غلات و پنبه و صیفی و شغل اهالی زراعت است، راه مالرو دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

گون آباد

(گَ وَمْ)

ده کوچکی است از دهستان بهرآسمان بخش ساردوئیه شهرستان جیرفت. واقع در 36000 گزی جنوب ساردوئیه و 14000 گزی جنوب راه مالرو بافت به ساردوئیه. سکنۀ آن 12 تن است. ساکنان از طایفۀ کوهستانی هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

گواربان

(گُ)

گلۀگاو، گله بان و شبان. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

گره بان

(گَ رِ چِ)

دهی است از دهستان 3 بخش هرسینی شهرستان کرمانشاه، واقع در 27000گزی جنوب باختر هرسین و کنار رود خانه گاماسیاب. هوای آن سرد و معتدل و دارای 225 تن سکنه است. آب آنجا از رودخانه و چشمه تأمین میشود. محصول آن غلات، حبوبات وتریاک و شغل اهالی زراعت، راه آن مالرو و مزرعه کله هو جزء این ده است. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

گوی باز

که گوی بازد، که با گوی بازی کند، شخصی که چوگان و گوی بازی کند، (از برهان قاطع)، بازیگری را گویند که چند عدد گوی الوان در دست گرفته یک یک را بر هوا اندازد و بگیرد، (برهان قاطع) (آنندراج) (ناظم الاطباء)،
نام روز نوزدهم از ماههای فلکی، (برهان قاطع) (فرهنگ نظام)

لغت نامه دهخدا

گونی باف

که گونی بافد، کسی که گونی بافد، بافندۀ گونی، رجوع به گونی شود

لغت نامه دهخدا

یون نان

ایالتی در جنوب چین با 19100000 تن سکنه، واقع در شمال تنکن و مرکز آن شهر کون مینگ می باشد، سومین ایالت بزرگ چین خاص محسوب می شود، بیشتر نواحی آن خاصه در شمال و مغرب کوهستانی است و به وسیلۀ راه آهنی که فرانسویان در 1902-1910 ساخته اند به شهر هایفونگ در تنکن اتصال می یابد، مساحت آن به 38هزار کیلومتر مربع می رسد، بیشتر مردمان آن مسلمانند که در سال 1290 هجری قمری شورش کردند و اعلام استقلال نمودند و با مفتی خود شاه سلیمان بیعت کردند و نمایندگانی به اروپا و مرکز خلافت اسلامی فرستادند ولی کاری از پیش نبردند و دولت چین منکوبشان کرد، (از قاموس الاعلام ترکی)

لغت نامه دهخدا

گونستان

(گُنْ سِ لَ)

دهی است جزء دهستان سربند بالا، بخش سربند شهرستان اراک. واقع در 44هزارگزی باختر آستانه و 10هزارگزی باختر شوسۀ قدیم بروجرد به اراک. دامنه و هوای آن سردسیر و سکنۀ آن 118 تن است. آب آن از قناتهای کوهستانی تأمین میشود. محصولات آنجا غلات، بنشن و پنبه و شغل اهالی زراعت و قالیچه بافی است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

گوش بران

(غَ)

دهی است از دهستان دروفرامان بخش مرکزی شهرستان کرمانشاهان واقع در 10000 گزی جنوب خاوری کرمانشاه و 2500 گزی خاور سنگ سفید. کوهستانی و سردسیر و دارای 150 تن سکنه است. آب آن از زه آب رود خانه بالاگری ومحصول آن غلات و حبوب و لبنیات و شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

گوه بین

(نِ)

بینندۀ گوه، کسی که نگهبانی میکند از فرناک و آنجا را پاک و پاکیزه می نماید، (فرهنگ شعوری ج 2 ص 325) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

گله بان

(گَ لَ / لِ / گَلْ لَ / لِ)

نگهبان گله و شبان. (آنندراج). چوپان:
دوان آمدش گله بانی به پیش
به دل گفت دارای فرخنده کیش.
سعدی (بوستان).
چوبی بزرگ به رسم گله بانان به دست گرفته. (انیس الطالبین نسخۀ خطی مؤلف ص 34)

لغت نامه دهخدا

گله بان

(گَ لَ / لِ بَ)

دهی است از دهستان یکانات بخش مرکزی شهرستان مرند که در 24هزارگزی شمال باختری مرند و 9هزارگزی راه شوسۀ مرند به خوی واقع شده است. هوای آن سرد و سکنۀ آن 790 تن میباشد. آب آنجا از چشمه و قنات تأمین میشود. محصول آن غلات، پنبه، کرچک، حبوبات و شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

سوزن بان

(زَ)

آنکه سوزن راه آهن را نگهبانی کند. آنکه در راه آهن بر سر دو راهی یا ایستگاه موظف است ریلها را برای عبور قطار وصل یا قطع کند. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

چون زان

ده کوچکی است از دهستان بم پشت بخش مرکزی شهرستان سراوان، در نزدیک مرز پاکستان واقع شده پنج خانوار سکنه دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

پون نان

نام ایالتی از چین، مساحت آن 32051000 گز مربع و عده نفوس آن نزدیک دوازده میلیون

لغت نامه دهخدا

گوگل بان

شبان گله گاو

فرهنگ لغت هوشیار

گله بان

نگهبان گله و شبان

فرهنگ لغت هوشیار

گور خان

ترکی پاژ نام فرمانروایان ختن

فرهنگ لغت هوشیار

گنج بان

نگاهبان گنج محافظ خزانه: من مراو را در مدیحی روستم خواندم همی وین چنین باشد که خوانی گنج نه را گنج بان (فرخی)، خداوند گنج صاحب خزانه: این که برتست گنج علم خدایست چون که سوی گنجبان او نگرایی ک (ناصر خسرو)

فرهنگ لغت هوشیار

گونی باف

کسی که گونی بافد

فرهنگ لغت هوشیار

گوی باز

شخصی که چوگان و گوی بازی کند

فرهنگ لغت هوشیار

گو باز

آنکه پیاده یا سواره با گاو (ورزاو) مبارزه کند و او را ببازی گیرد، کولی قره چی غریب اشمار. آنکه با گوی و چوگان بازی کند، بازیگری که چند عدد گوی رنگارنگ در دست گیرد و آنها را یک یک بر هوا اندازد و گیرد، روز نوزدهم از ماههای ملکی

فرهنگ لغت هوشیار

گله بان

چوپان، راعی، شبان، گله چران

فرهنگ واژه مترادف متضاد

تون تان

نخ اولیه در بافندگی سنتی

فرهنگ گویش مازندرانی

گوم بین

گم شدن، ناپیدا شدن

فرهنگ گویش مازندرانی

گون بلان

نوعی قارچ خوراکی

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی گون بان - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما